نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بیشک موسیقی ایران و نه مطلقا موسیقی ایرانی، نیازمند دمیدن روحی تازه است که جنبههایی از زیبایی شناسی، مفهوم، کارکرد، زبان بیان و شخصیت هنری به نمایش بگذارد. این مهم در شرایطی عنوان میشود که متاسفانه و به قول استاد فریدون شهبازیان، بجز معدود موارد موسیقیهای ارکسترال و ایرانی، غالب کنسرتها و عموما اجراهای ژانر پاپ، به قصد و نیت کسب درآمد به صحنه برده میشوند و این معضل روز به روز نمودی جدیتر پیدا میکند. ازاینرو بروز و ظهور خوانندهها و ارکسترهایی که از این نگاه فاصله گرفته و در دل هنر موسیقایی خود به دنبال موسیقی به ما هو موسیقی و هنر به ما هو هنر میگردند، ارزشمند و قابل احترام خواهند بود.
*کنسرتی با دغدغه معقول
دیشب اما با یکی از این جنس موسیقیها مواجه شدیم که خواننده و گروه بجز موارد عمومی کنسرتهای پاپ، دغدغههای دیگری نیز دارند و از این حیث کنسرت احسان یاسین نمره قبولی میگیرد. شب گذشته هجدهم فروردینماه فروردین و هفدهمین شب رمضان المبارک، احسان یاسین آخرین اجرا از اولین کنسرت خود را در تالار وحدت به صحنه برد.
احسان یاسین همان خوانندهای است که در بهار سال ۱۴۰۱ در فصل سوم برنامه تلویزیونی «عصر جدید» شبکه سه سیما نظر داوران و مردم را به خود جلب کرد. حالا او اولین کنسرت خود را به همراه گروه ارکستر «ایستگاه» به سرپرستی مهدی نوروزی، به صحنه تالار وحدت میبرد.
*یاسین و تنوع رپرتوار اجرایی
این کنسرت همانطور که در مقدمه توضیح داده شد به شکلی متفاوت از اجراهای رایج پاپ به صحنه رفت که بیشترین تفاوت و تنوع آن را میتوان محتوای رپرتوار اجرایی و فرم و شکل ارائه عنوان کرد. نوع چینش قطعات اجرا، انتخاب اشعار، نوع چندزبانه آثار، بهره از دکور زیبا و ویدیووال چشمگیر و هزینههایی که برای این کنسرت شده بود همه نشان از این داشت که خواننده و گروه و تیم اجرایی آنقدر که از مفهوم عرفانی، معنوی و انسانی ورسهای رپرتوار پیدا بود، هنر در این اجرا بر کسب درآمد ارجح بود.
*نرم خانواده ایرانی در کنسرتی مفهومی
همیشه این دغدغه وجود داشته و دارد که خانواده در نرم ایرانی اسلامی و تینِیجرهایی که در این فرهنگ بالنده میشوند و آنها هم نیاز به کنسرت و هیجان اما از نوع معقول و دارای حریمش نیاز دارند، کجا بروند و کنسرت ببینند، قطعا با اکثریتی که جامعه و همین نرم خانواده ایرانی اسلامی در میهنمان دارد، کنسرتهای معمول همیشگی، خیلی جایی در آرامش ذهنی اولیاء بخصوص ندارند، خانواده نمیتواند با خیال راحت به کنسرتی برود که هر لحظه باید خود و فرزند دختر یا پسر نوجوانش شاهد ناهنجاریهایی باشد که نمیخواهد با آنها مواجه شود از اینرو بی تعارف باید گفت که بسیاری از کنسرتهای پاپی که به صحنه میرود خالی از خانوادههای با نرم موصوف است. ازاینرو بسط و گسترش هنرهایی از جنس کنسرت دیشب و تشویق و حمایت خوانندههایی از این دست میتواند محیطی فراهم کند تا خانواده با خیال راحت برود روی صندلی سالن بنشیند و از کنسرت و موسیقی و هیجان و همه آنچه که روح خرد و کلان نیازمند است را اقناع کند بی آنکه حریم و حرمتی شکسته شود و بدآموزی و نابهنجاری و فعل ناشایستی به چشم دیده شود.
در کنسرت احسان یاسین حضور نوازندهها به شیوهای جالب نشان از اجرایی دلپذیر میداد. بهره بجا و درست از سازهای کوبهای یا درامز هیجان را به کنسرت دیشب آورد.
در کنسرت دیشب ۸ قطعه از اولین آلبوم رسمی احسان یاسین با عنوان «ماه من» «ستایش»، «لایا دنیا»، «ربنا»، «بازم برگرد»، «یا مصطفی»، «مآب» و «رحیل» و دو قطعه «تا ابد» و «دوستتدارم» از ساختههای قبلی و یک قطعه جدید که با ترانه و ملودی ساخته عرفان طهماسبی به زبانهای فارسی، عربی و انگلیسی اجرا شد.
یکی از نکات فنی این کنسرت این بود که در کنار جلوهگری خواننده، نوازندهها نیز مجال دیده شدن و اجرای قطعات زیبا و هنری داشتند از درامز گرفته تا ویلن و کلارینت و گروه کورال که به خوبی فضای هارمونیک و کنترپوئنتیک قطعات اجرایی را برای مخاطبین حاضر در تالار وحدت به نمایش گذاشتند.
*در همه کنسرتها پول و کسب درآمد غایت اصلی نیست
از دیگر جنبههای قابل ذکر کنسرت میتوان به دکور، نورپردازی و پرورمنس صحنه اشاره کرد. با اجرای هر کدام از قطعات، تصویر پشت صحنه تغییر میکرد و نورپردازی نیز بیشتر به فضای محتوای قطعهها نزدیک میشد. در نورپردازیهای این کنسرت از همان سبک و سیاق صحنه فیلمهای سینمایی استفاده میشد بخصوص در یکی از قطعات که با مضمون توبه و بازگشت به خدا به اجرا گذاشته شد، ترکیب رنگی گرم و عاشقانه و آرامشبخش که به خوبی به مضمون بازگشت به سمت خداوند اشاره داشت. این نشان میدهد مسولین برگزاری این کنسرت هزینه قابل توجهی را متقبل شدهاند که شاید به هیچ عنوان با بلیط فروشی بازگشت نداشته باشد اما میتواند راهی باشد برای کنسرتهایی از این دست که خانواده با خیال راحت بنشیند و تماشا کند و از ظواهر امر در اینجا پیداست که در همه کنسرتها کسب درآمد غایت اصلی نیست.
*ارتباط مخاطب و خواننده کنسرت اولی!
یکی از نکتههای مثبت و جالب این کنسرت، ارتباط و تبادل اشعار ترانههای خواننده و تماشاچیان حاضر در سالن بود که در نوع خود و به عنوان اولین کنسرت جالب بود. البته دلیل اصلی این قضیه ارتباط علاقمندان و هواداران این خواننده در پیام رسانها و شبکههای اجتماعی بود که از قبل با وی و آثارش آشنا شده و بر اساس محتوای آثار، به عنوان علاقمند به کنسرتش آمده بودند.
کنسرت دیشب با درخواست اجرای مجدد قطعه «لایا دنیا» به بخش پایانی خود رسید. این قطعه با سرعت بالا و خودنمایی سازهای کوبهای و الکتریک گیتار و کلارینت همراه بود و یاسین هم برای خوانش این قطعه سنگ تمام گذاشت. اما مشکلی که در طول کل اجرا محسوس و مشهود بود، نوع مهندسی صدا و صدابرداری ارکستر و حتی خواننده بود که موجب شده بود رزولوشن ورسهای خواننده پایین باشد و صدای آکوستیک سازها نیز به خوبی به گوش نرسد و در برخی بخشها نیز احتمالا به دلیل نبود صوت مناسب مونیتور، خواننده و گروه کر با مشکلاتی جزیی مواجه میشدند که در مقایسه با کیفیت کلی ساختار اجرایی و مفهوم و پکیج کامل و معرفی این نو نگرش و خوانش در موسیقی، به راحتی قابل اغماض بود.
کنسرت مستقل احسان یاسین به تهیهکنندگی طاهر ده پهلوان و کارگردانی امیرحسین طهرانی طی سه شب(۱۶،۱۷،و۱۸ فروردین) در تالار وحدت به صحنه رفت.