بهمن هاشمی: نیتم شاد کردن مردم است

بازخورد کارهایم را از تعداد سلام و علیک‌هایم هر روز از مردم می‌گیرم

گوینده، دوبلور و مجری پرانرژی صدا وسیماست که از دهه ۷۰ کم‌و بیش پای ثابت برنامه‌های شبکه‌های مختلف تلویزیونی بوده و در این سال‌ها بخش‌هایی از سبک متفاوت اجراهایش در فضای مجازی بازتاب داشته است. هر چند بهمن هاشمی خودش معتقد است مانند ریگ ته رود، همیشه با اجرا و دوبله‌هایش در تلویزیون حضور داشته اما در ۳سال اخیر از فضای اجرا دور و کمتر روی آنتن تلویزیون دیده شده است. او حالا بعد از یک غیبت چند ساله، قرار است با اجرای فصل چهارم برنامه تلویزیونی «میدون» مهمان خانه‌هایمان شود. به این بهانه با این مجری خنده‌رو و توانای تلویزیون که خیلی‌ها او را با شعار «شبکه دو… شبکه تو» می‌شناسند، گفت‌وگو کرده‌ایم.

بعد از سال‌ها حضور پیوسته به‌عنوان مجری و گوینده در شبکه‌های مختلف تلویزیون، تقریبا حدود ۳سال غایب بودید. این غیبت دلیل خاصی داشت؟
من در پاسخ کسانی که می‌پرسند در تلویزیون نیستی همیشه گفته‌ام که بودم، هستم و خواهم بود؛ با وجود اینکه مدیران می‌آیند و می‌روند اما امثال من همیشه چون ریگ ته رودِ اجرا و دوبلاژ هستیم، سرجایمان می‌مانیم. البته در ۳ سال اخیر به‌عنوان مجری جلوی دوربین نبودم، چون انتخاب نشدم. همانطور که می‌دانید انتخاب مجریان و گویندگان سلیقه‌ای است؛ امروز هاشمی را می‌پسندند و فردا سراغ شخص دیگری می‌روند. الان من را خواسته‌اند که در برنامه میدون باشم و من هم آمده‌ام.
از اینکه در این مدت انتخاب و سلیقه مدیران و تهیه‌کنندگان نبودید، دلخور نشدید؟
دلخور نشدم و هیچ وقت هم در این زمینه گلایه‌ای نکردم.
در این غیبت ۳ ساله، مشغول چه کاری بودید؟
حرفه اصلی‌ام دوبله است. در این مدت هم چندین فیلم‌ سینمایی دوبله کرده‌ام که از شبکه‌های مختلف تلویزیون پخش شده یا در نوبت پخش است.
اجراهای تلویزیون را دنبال می‌کنید؟
بله.
اجرای کدام مجریان جوان را می‌پسندید؟
نمی‌توانم بگویم کدام اجرا بهتر است و کدام بدتر چون همه همکار هستیم و چشم در چشم می‌شویم؛ این را مردم باید بگویند.
بازخورد اجراهای‌تان را هم از مردم می‌گیرید؟
بله صبح که از خانه بیرون می‌آیم تعداد سلام و علیک‌ها را می‌شمرم اگر زیاد بود متوجه می‌شوم که مردم برنامه‌ام را دیده‌اند و پسندیده‌اند. (می‌خندد)
در فضای مجازی هم با مردم ارتباط دارید؟
یک صفحه اینستاگرام دارم که کامنت‌ها را می‌خوانم و فقط لایک می‌کنم.
پس چرا جواب نمی‌دهید؟
نمی‌خواهم وارد حاشیه بشوم.
مخاطبان در این صفحه چه انتقادی به شما می‌کنند؟ اساسا فرد انتقادپذیری هستید؟
تا حالا کسی انتقاد نکرده است اما اگر انتقاد درست و به‌جا باشد حتما قبول می‌کنم.
برخی مجریان قدیمی به اینکه مجریان جوان و کم‌تجربه جایگزین افراد حرفه‌ای و کاربلد تلویزیون شده‌اند، نقد دارند، نظر شما دراین‌باره چیست؟
از نظر من اشکالی ندارد که جوان‌ترها بیایند و کار را به‌دست بگیرند. چه در دوبله و چه در اجرا الان نوبت بچه‌های دهه ۶۰ به بعد است که کار را به‌دست بگیرند اعتراضی هم به آمدن جوان‌ها هیچ‌وقت نداشته و ندارم، چون بایستی آزمون و خطا بدهند تا حرفه‌ای و باتجربه شوند. اما انتظاری که دارم و فکر می‌کنم درست است این است که حضور مجریان پیشکسوت در تلویزیون کمرنگ نشود. یعنی مجریان جوان در کنار پیشکسوتان کار کنند؛ چرا که پیشکسوتان ما تجربه دارند و می‌توانند آن را به نسل جوان انتقال دهند و حیف است که با حذف پیشکسوتان مجرب این تجربیات به‌کارگرفته نشود. من همیشه گفته‌ام امروز نباید حضور هیچ‌کدام از مجریان قدیمی و نوستالوژی کشورمان کمرنگ بشود و حتی به مدیریت دوبلاژ پیشنهاد داده‌ام جوانی را کنارشان بگذارند که کار یاد بگیرد و به یک مدیر حرفه‌ای تبدیل شود. خیلی خوب است که یک جوان در کنار یک پیشکسوت قرار بگیرد و از تجربه‌ها و آداب و رسوم یکی دو دهه اجرا، آن مجری بهره ببرد. الان شبکه ۳ این کار را انجام داده و در برنامه فوتبال برتر یک جوان را کنار آقای جاوید آورده که حالا برای خودش حرفه‌ای شده است.
پس به زعم شما اوضاع اجرای  الان خوب است؟
یک نقدی که به برخی مجریان تازه وارد دارم این است که خطاب به بینندگان می‌گویند:‌«به برنامه ما خوش آمدید!» به‌نظر من این عبارت غلط است چون مردم میزبان ما هستند و ما مهمان هستیم. در واقع این مردم هستند که برنامه ما را می‌بینند و پذیرای ما می‌شوند یا با فشار دادن یک دکمه شبکه را عوض می‌کنند. پس مجری مهمان است، نه میزبان!
الان نیز مشغول دوبله هستید؟
بله یک فیلم روسی به نام «تنها» که درباره سقوط هواپیماست و فیلم کره‌ای به نام «جنایت هوایی» در دست دارم.
با وجود سال‌ها فعالیت در این زمینه، کدامیک از کارهای دوبله‌تان را بیشتر دوست دارید؟
همه فیلم‌هایی که دوبله کردم عشق من هستند و به یک اندازه برایم عزیزند. اما فیلم‌های هالیوودی که مخاطبان بیشتری داشتند مثل فیلم‌های «بتمن» و «مرد خاکستری».
جای کدام شخصیت‌های بزرگ سینمای جهان دوبله کرده‌اید؟
خیلی‌ها. مثلا بعد از فوت زنده‌یاد حسین عرفانی و چنگیز جلیلوند جای استالونه حرف زدم. اسم این عزیزان آمد خوب است یادی کنیم از این صداهای ماندگار و حنجره‌های طلایی در عرصه دوبله که در سال‌های اخیر از بین ما رفتند. زنده‌یاد منوچهر اسماعیلی، حمید منوچهری، شهروز ملکارایی، چنگیز جلیلوند، بهرام زند، پرویز بهرام و… روح همگی شاد.
برخی اجراهای‌تان به‌دلیل متفاوت بودن در شبکه‌های مجازی وایرال شده، مثل شیرجه زدن هنگام خداحافظی و معلق زدن و… ایده این اجراها از خودتان است؟
بله. در کار اجرا هیچ فردی به من نمی‌گوید که چه کار کنم و چه کار نکنم. من همانی هستم که جلوی دوربینم و کاری که فکر می‌کنم درست است انجام می‌دهم، اگر به من بگویند اینطور اجرا نکن اصلا نمی‌آیم چون اعتقادم این است که شور و هیجان برنامه را جذاب و مخاطب را پای آن می‌نشاند.
کدام اجرای‌تان بازتاب بیشتری داشته؟
در ویژه‌برنامه تحویل سال ۱۴۰۰با آهنگ چاووشی می‌چرخیدم و سماع اجرا می‌کردم و یک عده بدشان آمد و ایراد گرفتند و یک عده هم تشویق کردند. در کوچه و خیابان هم بیشتر مردم می‌گفتند چقدر خوب بود و حدود ۲۰درصد هم می‌گفتند چقدر تکون می‌خوردی و… .
حرف کوچه و خیابان شد، مردم از چه زمانی و با کدام اجرا شما را در کوچه و خیابان شناختند؟
از سال ۱۳۷۸با جشنواره فیلم‌های سینمایی شبکه ۲که هر شب از تلویزیون برنامه داشتم و عبارت «شبکه دو، شبکه تو» را دائم تکرار می‌کردم، من را شناختند و از آن موقع برخی به من می‌گویند «آقای شبکه دو». خیلی‌ها هم سلام‌وعلیک می‌کنند و می‌گویند «قیافه‌ات آشناست، اسمت چیه؟»
خاطره‌ای از برخورد مردم هم به یاد دارید؟
یک روز کنار خیابان ایستاده بودم، یک موتوری همینطور که داشت با سرعت می‌رفت تا مرا دید فریاد زد «مخلص آقای هاشمی….» دیدم حواسش به جلو نیست و یک تریلی ۱۰۰متر جلوترش ایستاده بود، با صدای بلندتری فریاد زدم «جلوتو نگاه کن……» خوشبختانه فوری جلویش را نگاه کرد و ماجرا به‌خیر گذشت.
درصحبت‌های‌تان از حنجره ‌طلایی‌های درگذشته مثل مرحوم جلیلوند یاد کردید، دوستی‌تان با او بیشتر از بقیه همکاران‌تان بود؟
بله. ارتباط صمیمی با هم داشتیم. یک دلیلش این بود که وقتی بعد از ۲۰سال از آمریکا به ایران برگشت تصورش این بود که ایران اصلا پیشرفت نکرده و خیابان‌ها و ماشین‌ها و خانه‌ها قدیمی و عقب‌مانده است اما من او را به یک تهرانگردی بردم و همه شهر را نشانشان دادم. یادم است از ولنجک و بام تهران شروع کردیم و تا پایین میدان ونک آمدیم و این خاطره برایم ارزشمند است چون این حس را برایش القا کردم که تهران چقدر پیشرفت داشته است. بعد از این تهرانگردی صمیمیتی بین ما ایجاد و دوستی‌مان عمیق‌تر شد و چون دوست‌های قدیمی‌شان را با ارتباطاتم پیدا کردم و کارهایشان را راه انداختم به شوخی به من می‌گفتند قدرت هاشمی یعنی من آدم با نفوذ و قدرتی هستم. (با خنده)‌
مردم شما را به دوبله کدام آنونس یا فیلم بیشتر می‌شناسند؟
من را به هشدار برای کبرا ۱۱ می‌شناسند؛ این آنونس را گفتم در گوشه ذهن‌شان باقی ماند.
در کنار کار اجرا و دوبله بازیگری هم داشته‌اید. درست است؟
بله، سال‌ها پیش در فیلم «محاکمه» به کارگردانی آقای حسن هدایت و فیلم «قلقلک» به کارگردانی بیژن امکانیان بازی کردم که همه جا اسم این فیلم را به اشتباه دلقک نوشته‌اند. در فصل دوم سریال پایتخت هم یک نقش کوتاه داشتم.
 به بازیگری هم علاقه دارید؟
بله اگر نقش خوبی پیشنهاد شود حتما قبول می‌کنم.
اخیرا پیشنهاد بازیگری هم داشته‌اید؟
بله آقای محمدرضا ورزی برای یک فیلم که دقیق اسم فیلم و اسم نقشی که قرار است بازی کنم را نمی‌دانم، پیشنهاد داده‌اند.
دوست دارید مردم شما را به‌عنوان دوبلور بشناسند یا بازیگر یا مجری؟
مردم بیشتر من را به‌عنوان مجری می‌شناسند اما برایم واقعا فرق نمی‌کند دلم می‌خواهد من را یک خدمتگزار عرصه هنر بشناسند. نیت من شاد کردن مردم است و فرقی نمی‌کند کجا باشم. اما کار و هنر اصلی من دوبله است و دلم می‌خواهد تا روزی که زنده هستم در خدمت دوبله باشم.
فعالیت هنری را در سال ۷۱و از ۳۰سالگی شروع کردید، قبل از آن‌چه فعالیتی داشتید؟
دنبال علاقه‌ام بودم. دوست داشتم مهندس معمار شوم و ساختمان‌سازی‌ کنم ولی نتیجه نگرفتم.
یک آرزو کنید.
آرزوی شادی و سلامتی برای همه مردم کشورم را دارم.