تئاتر خوب هست،کم است

سیامک صفری را به‌عنوان بازیگر تئاتر می‌شناسیم. یک تئاتری وفادار که می‌گوید تئاتر در زندگی‌اش نقش ویژه‌ای دارد، حتی اگر کم‌کار شده باشد. او فیلم‌ها و سریال‌های زیادی هم بازی کرده است. جدیدترین حضورش در حوزه تصویر، سریال پدر گواردیولاست که فصل دومش به کارگردانی سعید نعمت‌الله از شبکه نمایش خانگی در حال پخش است. با او درباره این سریال، شبکه نمایش خانگی و تئاتر صحبت کردیم.

سیامک صفری را به‌عنوان بازیگر تئاتر می‌شناسیم. یک تئاتری وفادار که می‌گوید تئاتر در زندگی‌اش نقش ویژه‌ای دارد، حتی اگر کم‌کار شده باشد. او فیلم‌ها و سریال‌های زیادی هم بازی کرده است. جدیدترین حضورش در حوزه تصویر، سریال پدر گواردیولاست که فصل دومش به کارگردانی سعید نعمت‌الله از شبکه نمایش خانگی در حال پخش است. با او درباره این سریال، شبکه نمایش خانگی و تئاتر صحبت کردیم.

سریال پدر گواردیولا چه ویژگی‌ای داشت که بازی در آن را پذیرفتید؟
وقتی با کار روبه‌رو شدم، نقش پوری شخصیت آشنایی به‌نظرم آمد. پوری آدمی ‌است که نمونه‌هایش را دور و برمان زیاد می‌بینیم؛ آدم‌هایی که برای زندگی می‌جنگند. این جنگیدن برای زندگی و انبوه مشکلاتی که با آنها سر و کار داشت، برایم جذاب بود.
از اول برای همین نقش با شما صحبت شد؟
چراشد. روزی که به دفتر گروه رفتم برای همین دعوت شده بودم. آنجا آقای نعمت‌الله خیلی ابراز خرسندی کرد که من این نقش را بازی کنم‌ چون معتقد بود می‌توانم خوب از پس این نقش برآیم. او چنین تصوری داشت. نمی‌دانم این اتفاق واقعا افتاده یا نه.
قبل از شروع تصویربرداری طرحی از این شخصیت داشتید یا در طول فیلمبرداری شکل گرفت؟ اصولا برای نقش‌ها از قبل طراحی می‌کنید؟
بعضی وقت‌ها این کار را می‌کنم. عموما شرایط کاری تئاتر این اجازه را بیشتر به من می‌دهد که بتوانم شخصیت را تصویر کنم. پراهمیت‌ترین موضوع در برخورد من با شخصیت، فضای آن نقش است. یعنی درک و عینیت دادن به آن. در حوزه تصویر همه‌‌چیز فشرده‌تر است و بستگی به شرایط دارد.‌
یعنی وقت چندانی برای ساخت شخصیت از پیش ندارید.
بله. ولی با همه اینها تجربه تئاتر به من یاد داده وقتی شخصیت را در متن می‌خوانم سعی ‌کنم فضایش را دریافت کنم. در مورد پوری هم همین اتفاق افتاد. وقتی با این شخصیت مواجه شدم و بعد با فضایی که طراح صحنه در ساخت آن سینمای متروک به‌وجود آورده بود، سعی کردم شخصیت را طوری بسازم که بخشی از فضا باشد. یعنی بیننده احساس نکند که این آدم مال این فضا نیست. فکر می‌کنم در این کار هم موفق شدم. یعنی پوری عین فضایی بود که در آن زندگی می‌کرد. اگر دقت کنید می‌بینید انگار این فضا برایش آشناست و از قبل و تا ابد این آدم بخشی از این فضاست.
اولین تجربه  شما در شبکه نمایش خانگی چطور بود؟ ‌چه بازخوردهایی گرفتید؟
خوب بود. آدم‌هایی که در مترو و تاکسی یا موقع خرید دیده‌ام، شخصیت پوری را دوست دارند و با آن ارتباط برقرار کرده‌اند.
‌در تئاتر کم‌کار شده‌اید. علتش چیست؟
بله. کم‌کار شده‌ام، ولی به این معنی نیست که کار نمی‌کنم. به تازگی نمایش کلنل که در آن بازی می‌کردم، در تالار وحدت تمام شد. ولی در کل مثل گذشته زیاد در تئاتر نیستم. یک بخش‌اش به‌دلیل مسائل و شرایط زندگی است.
‌شاید کارهای خوبی هم مثل دهه ۸۰ روی صحنه نمی‌رود که بخواهید در آنها حضور داشته باشید.
بله. کار خوب کم شده است و کارگردان‌های خوبی که به آنها مطمئن باشید، کمتر کار می‌کنند. ولی باز هم به این معنی نیست که تئاتر را رها کرده‌ام. همچنان درگیر آن هستم و در زندگی‌ام جایگاه ویژه‌ای دارد.
الان مشغول چه کاری هستید؟
در مجموعه تلویزیونی مهیار عیار به کارگردانی سیدجلال حاتمی‌ در حال بازی هستم که فکر می‌کنم عید پخش شود. سریال ۳۰ قسمت است و به‌نظرم داستان جذاب و بامزه‌ای دارد. در مقطعی از تاریخ اتفاق می‌افتد، ولی سریال تاریخی نیست. فقط در یک معماری تاریخی رخ می‌دهد.